ARESTI

Στην Ζάκυνθο, το μυροβόλο νησί του Ιονίου, στον Άγιο Δημήτρη, πάνω σε ένα λόφο με πανοραμική θέα που ανήκει στην οικογένεια Σταμίρη από το 1928, ανάμεσα σε αιωνόβιες ελιές, πεύκα και λεμονοπορτοκαλιές βρίσκονται οι πολυτελείς, παραδοσιακές, πέτρινες βίλες του κτήματος ARESTI.

Το 1998 η μικρότερη κόρη της οικογένειας Σταμίρη, Νατάσα, τελείωσε τις σπουδές της, κατέβηκε στη Ζάκυνθο και αποφάσισε μαζί με τον αδελφό της Διονύση να ασχοληθεί αποκλειστικά με την μεγάλη της αγάπη, την ζακυνθινή γή και να δώσουν ζωή και νέα πνοή στο αγρόκτημα.

Με τη βοήθεια του αρχιτέκτονα Νίκου Λυκούρεση και την αμέριστη συμπαράσταση όλης της οικογένειας άρχισαν το επίπονο έργο της αναβίωσης της παλιάς αίγλης του αγροκτήματος που για πάρα πολλά χρόνια έδινε ζωή και δουλειά στην περιοχή και τα τελευταία χρόνια είχε περιέλθει σε μαρασμό. Στην προσπάθειά της αυτή βοηθήθηκε από το Ελληνικό κράτος και το Υπουργείο Γεωργίας στο πρόγραμμα του αγροτουρισμού και των νεών αγροτών.

Ότι είχε απομείνει μετά το σεισμό του 53 από το παλιό αρχοντικό, που δέσποζε στην περιοχή διώροφο, με τα 14 δωμάτια, τις σάλες, τα υποστατικά, τις αποθήκες το λινό. (άρπεζες, κατώφλια, ανώφλια πέτρινα, βενετσιάνικα ξύλα, πέτρινες σκάλες, πλακάκια, χειροποίητες τουβουλέτες, αγκωνάρια σκαλιστά, πέτρινα δοχεία λαδιού,πιθάρια, βενετσιάνικα έπιπλα, πορσελάνες, λάμπες, καντηλέρια) συγκεντρώθηκαν, χρησιμοποιήθηκαν στις νέες οικοδομές και διαμόρφωσαν το προφίλ της μικρής πολυτελούς μονάδας που κινείται στο νεορομαντικό-παραδοσιακό ύφος.

Οι λαϊκοί τεχνίτες πετράδες, σκαλιστές, σκεπάδες ξυλουργοί , σιδεράδες δούλεψαν με πολύ μεράκι με τον παλιό παραδοσιακό τρόπο και τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν ήταν όλα βγαλμένα από τα σπλάχνα της ζακυνθινής γης και από τα ερείπια του παλιού αρχοντικού. Τα ξύλινα παράθυρα, οι πόρτες, τα σφυρήλατα έπιπλα βάφτηκαν έντονα με τα παραδοσιακά ζακυνθινά χρώματα και έχουν δώσει μια ζεστασιά και μια ιδιαιτερότητα που δύσκολα συναντάς.

Γλυκό θαλασσί σε συνδυασμό με μπλέ στη Δήμητρα, ένα υπέροχο κίτρινο στη Χρυσή. Εκπληκτική η βεράντα με τις καμάρες, βαμμένη στο χρώμα του σάπιου μήλου στα πρότυπα της ιταλικής μεσογειακής βίλας που είναι κυριολεκτικά χωμένη στο πράσινο, γλυκό σομόν στη Φωτεινή, λιλά στην Καρολίνα...